ಕ್ಷಣಭಂಗುರ ಹನಿಯೊಂದರಲಿ

Pic credit: Myself!!

ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆ ಮಿಟುಕಿದಷ್ಟೇ ಕ್ಷಣಿಕ
ತುಂತುರು ಹನಿ ಅಸ್ತಿತ್ವ.

ಮುತ್ತಿನಂತೆ ಹನಿ ಮೂಡುವುದು
ಬರಿ ಭೌತಿಕ ಆಕಸ್ಮಿಕ.
ಮೂಡಿ ಮಿನುಗಿದ ಆನಂತರ
ಒಡೆವುದದು ಅನಿವಾರ್ಯ.

ಮೂಡುವಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧ ನಗುವು,
ಬೀಳುವಲ್ಲಿ ಭವ್ಯ ಬೈರಾಗಿ,
ಬಿದ್ದು ಒಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧನಂತೆ
ಪ್ರಶಾಂತ ಪ್ರಕಾಶಮಾನ!

ಕ್ಷಣಭಂಗುರ ಹನಿಯೊಂದರಲಿ
ಚಿತ್ರಿಸಿಹಳಾ ಪ್ರಕೃತಿ
ಸಮಚಿತ್ತದ ಸಮ್ಯಕ ಚಿತ್ರಣ,
ಸತ್ಯದ ಅನಾವರಣ!

(As momentary as the blink of an eye -
Existence of the drizzling driblet.

Like a pearl, the driblet when it forms -
Only an earthly accident.

Once it is formed and sparkles bright,
Inevitable its destruction.

In its formation, exudes an innocent smile.
During the fall, a sublime mendicant.
As it falls and breaks, like the Buddha,
Peaceful, beyond brilliance!

In the evanescent existence of the driblet,
I wonder, if has painted nature
The complete picture of equanimity
Unveiling the essential truth!)

Our solace

 

On a May afternoon, at the gardens around Qutb Minar, Delhi (Picture Credit: Myself!!)

"In a world we can never decipher to the last detail, maybe moments of ambiguity and chaos are our only solace."

अनकही बातें जो अनसुने रहगये

ये इंतज़ार के लम्हे जाने कब ख़तम होंगे ?
क्या पता अशआर के मानी कब क्या होंगे ?
कभी इन लफ़्ज़ों में मुझे तुम दिखते हो
काश कभी इनमें तुझे मै भी दिख जाऊं ।

ना हो ऐसे, लेकिन अगर वक़्त के सितम में
तुझ तक ना पहुँच पाए पैगाम मेरे दोस्ती के
हे दोस्त मेरे, इन्ही अलफ़ाज़ो में तुम सुन लेना
मेरे वो सारे अनकही बातें जो अनसुने रहगये।

(These moments of wait, who knows when will they end? 

Who knows when these verses will acquire what meanings?
Sometimes in these phrases, I happen to see thou,
Wish sometimes in these, I too am visible to thou.

Hope it doesn't happen so, but if in the tyranny of time
Is not delivered to thou my message of friendship;
O friend of mine, in these very words do thou listen
All my untold thoughts, which have remained unheard.)